Zdjęcie jest linkiem do galerii Tomasz Wrzoska

Styczniowa sobota, za oknem jeszcze ciemno, dzwoni budzik... zaraz zaraz przecież z reguły w weekend go nie nastawiam, więc co do groma ??? Odebrałem. Co robisz za tydzień w niedzielę ? eeee pewnie coś dłuższego, nie wiem może 15 - 17 nad morzem, rzekłem odruchowo. Jedziesz z nami na małą integrację klubową do Stegny ? - padło pytanie w trybie rozkazującym... hymmm... No jasne, że jadę odparłem.

Choć ostatnio występujące anomalie pogodowe zapewne nikogo już  zbytnio nie dziwią, to wyjście na trening niejednokrotnie zaczyna się od cebulkowej zagadki, jak ubrać się tym razem ? Ile warstw, jakiej grubości i czy w ogóle wyjść z pod ciepłej kołderki, koca lub oderwać się od gorącej herbatki z imbirem ? Moje obawy rozwiał ostatnio jeden widok dający nie tyle do myślenia, co plus 13 do motywacji. Kiedy lecieliśmy mechanicznym dyliżansem na weekendowy basen prószył śnieg, a dwóch kolesi jak gdyby nigdy nic, cięło zamarznięte na kość powietrze szosami... Można ? Ano, można...

Amator uprawiający sport, co pewien bliżej nieokreślony czas staje przed zupełnie podobnym punktem do rozważenia i podjęciem decyzji, która w znaczący sposób zmienia to, co robi dalej. Nie chodzi tu tylko o część życia poświęconą pasji, ale również działania zawodowe i osobiste. Bo czyż to właśnie nie stawianie sobie celów, wyzwań i pokonywanie barier nie jest tym co podnosi jakość naszego istnienia ? Tym co nas rozwija, nakręca nam sprężynę działania i tym co sprawia, że tak naprawdę żyjemy ?? Czasem warto zrobić coś, o czym nigdy wcześniej nawet by się nie pomyślało, nieracjonalnym, niewykonalnym. Sport pomaga podejmować takie decyzje, a dzięki wytrwałości wiemy, że nie ma rzeczy niemożliwych. Koniec i kropka...

Czasem przez przypadek człowiek trafia na informację, która sama z siebie koduje się lekko i przyjemnie, by pozostać gdzieś z tyłu głowy do czasu jej realizacji. Podobnie było gdy przeczytałem o planowanym spotkaniu z dr Bogusławem Tołwińskim, które miało zostać poświęcone treningowi - strukturze planów, polityce startowej i około sportowym działaniom niwelującym tak niepożądane przez nas wszystkich kontuzje. Parkując swojego potwora na ropę pod Hotelem Młyn w Elblągu, miałem w głowie masę pytań, dotyczących przyszłego sezonu, w którym drastycznie zmieniam kierunek działań. Jak się okazało nasz prowadzący ubiegł większość z nich, wpuszczając nas w objęcia pozytywnej energii starogreckiego Kalos Kagathos...

Organizacja Biegów z okazji odzyskania przez nasz kraj Niepodległości to już dość długa tradycja, a udział w nich daje możliwość połączenia pasji oraz uczczenia na sportowo, tego ważnego dla naszej ojczyzny momentu w historii. Zliczyć wszystkie imprezy było by trudno, a wziąć w nich wszystkich udział tym bardziej. Więc co roku każdy z nas staje przed małym dylematem... gdzie pobiec tym razem ? W naszym przypadku kręcimy się w sumie w koło komina. Najczęstsze starty to Warszawa oraz Gdynia, jednak tym razem, wybrałem się odwiedzić debiutujący oficjalnie z Biegiem Niepodległości Elbląg. Jednak nie na biegowo zwykle, lecz z kamerą...

Jesień już w pełni zawitała na treningowe ścieżki, przyłapując nas w okresie lekkiej regeneracji organizmu w różnej formie i z różnym niestety bmi. Początek listopada i szczególny dzień refleksji oraz chwili zadumy to hołd pamięci bliskich naszym sercom osób, ludzi którzy w szczególny sposób zmienili na trwale nasze życie. Korzystając z gościnnych ścieżek, gdzie w samotności można poukładać rozsypane cegiełki, warto poczuć jaką siłę ma to co robimy i jaką siłę dali nam najbliżsi... Można też rozważyć wszystkie za i przeciw, w planie który układa się pomału włączając teoretycznie wzajemnie wykluczające się elementy i zauważyć światełko nadziei, że całość może się jednak udać...